Haptotherapie herstelt de harmonie tussen denken, voelen en gedrag.
Tijdens haptonomie behandelingen word je via lichaamsoefeningen en directe aanraking van de therapeut
weer in contact gebracht met je eigen lichaam. Bij haptonomie staat de affectieve zijnsbevestiging centraal.
Dit stimuleert om te durven voelen en het vertrouwen hierin te ontwikkelen.
In mijn behandelingen gaan we samen na hoe spanningen en blokkades zich vastzetten in iemands lichaam. Wat zijn de signalen van het lichaam en hoe leer je daar weer naar te luisteren? Het geeft de mogelijkheid terug om weer spontaniteit, vitaliteit en eigenheid te gaan voelen. De kracht van haptotherapie is dat er geen lange gesprekken worden gevoerd, maar dat er vooral via voelen en beleving geleerd wordt signalen waar te nemen, te erkennen en te herkennen. Vervolgens kan iemand deze signalen gaan integreren in het dagelijks leven en eigen maken. Door het directe contact met de therapeut groeit de zelfverzekerdheid over je gevoel en ontwikkelt iemand vertrouwen in zijn of haar eigen vermogen om zelf te kiezen voor het openstellen of terugtrekken voor contact.
Haptotherapie voor kinderen
Aanraken is van levensbelang. Via de aanraking laten we ons zien en kennen. Zijn ouders ziek, bezorgd, in de war, moe of boos op zichzelf of hun werk, dan worden kinderen dat gewaar en het is verwarrend voor hen. Vaak geven kinderen zichzelf de schuld. Als we als kind niet of niet goed worden aangeraakt brengt dit een verstoorde ontwikkeling met zich mee op emotioneel en lichamelijk vlak. Via aanraking maken we contact met de ander en door aanraking worden we bevestigd in ons eigen bestaan.
Haptotherapie voor volwassenen
Volwassenen kennen net als kinderen een grote behoefte aan aanraking, ook voor ons is aanraken van levensbelang. Er zijn echter een aantal uiteenlopende redenen waarom wij als volwassenen verwijderd kunnen zijn van ons gevoel, bijvoorbeeld door overbelasting, pijn of een burn-out. Het lichaam zal zich dan verharden en pantseren om gevoel buiten te houden. Je bent dan bijvoorbeeld niet in staat om grenzen te (her)kennen of je eigen wil te volgen en contacten met je naasten lopen stroef en moeizaam. Dit kan je depressief en/of eenzaam maken.